למשפחות רבות יש מסורות שגדלו איתן ונהנו להעביר את הטקסים הללו לילדיהן בתקופה זו של השנה. אחת המסורות של משפחתי שלי לחגים היא דבר שמעולם לא שמעתי עליו לפני שהתחתנתי עם משפחת בעלי ואני אשמח לחלוק את זה עם הקוראים שלנו. נודע לי על זה בשנה הראשונה שהתחתנו בה הגיעה חבילה קטנה לדואר אחרי חג ההודיה. בפנים היו שני עכברים קטנים (מהזן הממולא, לא חי!) ופתק קצר מחמותי.
בכל שנה בערב ה -30 בנובמבר, העכברים שלנו יוצאים מהמחבוא ומתייחסים במקומם על מדף או חלקה - לכל אדם במשפחה יש עכבר משלו. למחרת בבוקר וכל בוקר שאחרי חודש דצמבר, אנו מתעוררים למצוא מתנה אסימון קטנה מתחת לכל עכבר. דברים כמו מטבע שוקולד, או גיליון מדבקה... אתמול העכבר שלי ישב על גבי לאטה! כל שנה נעלמים העכברים שוב לאחר שנותר אסימון הבוקר שלהם ב -31 בדצמבר. זה הפך למסורת שהתחילה עם שני עכברים, ועכבר נוסף לעכבר בכל שנה ילד נולד ונהנה מעונת החגים הראשונה שלנו איתנו.