כשגדלתי במהלך תור הזהב של משחקי וידאו, יש לי זיכרונות חביבים של להרים ג'ויסטיק של עטרי (שהיה לו מקל בפועל), משחק את האחים סופר מריו המקוריים, סוניק הקיפוד הראשון, ומריו 64. באופן מוזר, בדיוק כמו שאני זוכר את המשחקים האלה, אני זוכר את החדרים בהם שיחקתי בהם. בואו נצא לדרך במורד זיכרון ונבחן כיצד הסלון השתנה במהלך העשורים.
שנות השבעים
הזיכרון הראשון של משחקי הווידיאו שלי שיחק את ג'וסט ופיטפל ב- Atari 2600. הייתי צריך להיות בסביבות ארבע שנים, וזה בכנות אחד הזיכרונות היחידים שאני עדיין יכול לזכור מגיל זה. אני זוכר את שטיח השאג הישן בקומת הסלון ואת הפיג'מות החומות שאחותי לבשה כששיחקנו יחד. אני לא בטוח למה הזיכרון הספציפי הזה נדבק לי בראש מאותו גיל צעיר, אבל אני שמח שזה כן. (הסלון בתמונה למעלה, ממעצב ההפקה ג'ודי ג'ינבר, יש אותו שטיח שאג שאני זוכר.)
שנות השמונים
אחד הזיכרונות הוותיקים שלי הוא הפעם הראשונה שנתקלתי באחים סופר מריו. על נינטנדו המקורית. ההורים שלי הביאו אותי לבית של חברם, ולבן שלהם היה את המערכת והמשחק. אני זוכר שהלכתי לחדר השטיח בז 'וצפיתי בו מנגן אותו על מסך טלוויזיה גדול בהרבה מזה שבבית שלנו. נדהמתי כשהתבוננתי בו מדפדף באחד השלבים - שבירת לבנים שהשיקה מטבעות עם 'בא-דינג' קליט. אבל זה לא הכל, אחר כך הוא שלף זאפר של נינטנדו (אביזר האקדח) והראה לי איך לשחק את דאק האנט. בטח העצמי של הילד שלי היה מרוצף, כי אני עדיין זוכר את הרגע הזה (יחד עם החדר) בצורה די חיה.
שנות התשעים
אני זוכר שראיתי את סופר מריו 64 בפעם הראשונה ב- Toys ‘R Us. נכנסתי לחנות עם שלי אמא, ותורנה להדגמת העולם התלת מימדי המדהים עם בקר שנראה כמו ספינת חלל. קיבלתי את המשחק והמערכת הזו לחג המולד באותה השנה, והייתי מתגנב לסלון הראשי בלילה כדי לחבר את המשחק והמערכת לטלוויזיה עם המסך הגדול. הספות היו מרופדות, השטיחים היו בצבע בז '(עדיין) והיו הרבה יציקות כתר - למעשה, החדר הזה לא השתנה הרבה מאז.
שנות האלפיים
הרבה השתנה לי באופן אישי משנות ה 90 לאמצע שנות האלפיים. סיימתי את המכללה, עברתי למדינה אחרת (מינסוטה!) וקיבלתי עבודה. הייתי מבוגר, או לפחות ניסיתי לזייף את זה כאחד. ואז ה- Wii של נינטנדו יצא, וכל ההתלהבות הדמויית ילדים לקראת משחקי וידאו שוחזרה. אני וחבריי היינו מארחים מסיבות משחק ואנחנו שיחקנו Wii Sports ו- Mario Party בחדרים שאינם שונים מדי מהסכום שלמעלה - כולם גאים במסך השטוח החדש והזריז שהם בדיוק קנו.
2010?
עדיין מוקדם לראות מה הולך להגדיר את הסלון בעשור הזה. אך מסיורי הבית האחרונים נראה כי הדברים מתקדמים לעבר תערובת של כל הדברים הטובים מהעבר - מדומיינים מחדש עם חומרים וגימורים חדשים. ככל שהטכנולוגיות הסלולריות הופכות ליותר ויותר, נראה כי הטלוויזיות והמשחקים עצמם הופכים פחות בולטים - ואני מתחיל להיתקל בעוד חדרים בלעדיהם בכלל אי פעם. יהיה מעניין לראות את הכל נפרש ממש מול העיניים שלנו כאן על טיפול דירות.