בנוסף לעובדה הברורה שהחדר הזה מיוחד לי מכיוון שהוא של הבת שלי, הוא גם מיוחד מכיוון שהתחלתי לעצב אותו מאפס. פעם זה היה חדר האורחים שלנו, ויכולתי להפוך אותו לצפחה ריקה - הכל חוץ מהשטיחים הוחלף מחדש. שלפנו את כל הרהיטים, הורדנו את האומנות והעיצוב, צבענו מחדש את הקירות לאפור בהיר כדי להבהיר את החדר (פעם היו אפורים כהים מאוד) והתחלנו את הכל.
ידענו שיש לנו ילדה אבל שנינו נמשכים לתכניות צבע ניטרליות יותר מגדריות, ולכן החלטתי ללכת עם שחור, לבן ואפור, עם פופ של צבעי יסוד תוססים. תינוקות אוהבים את הניגודיות של שחור לבן, והם נמשכים גם לצבעים עזים, כך בנוסף אהבתי את האסתטיקה עצמה, אהבתי גם ליצור חלל בו ידעתי שהיא בטח תיהנה מהצבעים נו.
הדבר המדהים האחר בצבע ניטראלי וצבעי ריהוט הוא שככל שהיא מתבגרת ומפתחת את הטעמים שלה, נוכל לשנות בקלות את העיצוב אם היא תחליט שהיא הפוכה הקוטבית של אימא ומתאהבת בוורוד ובסלסולים ובפרטים מפוארים (דברים שאולי לא הם הקטע שלי בימינו, אבל כילדה קטנה אני נערץ). רציתי גם לשמור על העיצוב הכללי מינימלי, נקי ומודרני, בלי עודף רב מבחינת קישוטים. והנה התוצאה.