אני מעריץ גדול של הבלוג House * לצבוט כך כשדנה מילר הודיעה שהיא ובעלה מוכרים את הפרברים שלהם "בית בונה משעמם" היא הפכה אה כל כך יפה כדי לרדוף אחרי חופש כלכלי וחלומותיהם, הייתי חייבת לדעת יותר! דנה הייתה מספיק חביבה לקחת מאתנו כמה שאלות, ואני כל כך שמחה לחלוק את הסיפור שלה מדוע היא ומשפחתה בת הארבע נפוצות ומכירת הבית הם עשו אט אט (ובתקציב) את ביתם.
ד.מ.: הבית הנוכחי שלנו עם 4 מיטות / 2.5 אמבטיות כולל שטח של 2,600 מ"ר משטח גמר יחד עם מרתף מלא לא גמור, מוסך 3 מכוניות, ובניין חוץ לאחסון נוסף.
ד.מ.: אנו צדים בתים כבר כמה חודשים. בהתחלה, היינו פתוחים כמעט לכל בית שיאפשר לנו להיות נטולי משכנתא בעוד 5 שנים או פחות. ככל שהציד התחיל, אנו מגלים שאנחנו רוצים בית שמציע פחות מ -2,000 מ"ר, רצוי 3 חדרי שינה (אם כי 2 יספיקו) ומינימום 1.5 אמבטיות למשפחתנו הצעירה ארבע.
ד.מ.: ישנן סיבות רבות לכך שקיבלנו את ההחלטה לצמצם. אבל כנראה שהסיבה העיקרית לכך היא שאוכל להמשיך בקריירה בעיצוב במשרה מלאה בשלב כלשהו בהמשך הדרך. אני יודע שזה נשמע כמו החלטה די צדדית, אבל במציאות זה לא. בעלי, סטיב, כל כך תומך בהתעניינות שלי בעיצוב פנים. עבדתי כרוקח קמעוני פשוט ביישן כבר עשר שנים. ברגע שהתחלתי להתנסות בעיצוב בבית שלנו ואז בסופו של דבר לבלוג עליו, הבנתי שעיצוב הוא התשוקה שלי. מעולם לא נהניתי מהבחירה בקריירה שלי, אבל די השתדלתי מאז שהתשלום היה טוב. אחרי הרבה חשבון נפש נרשמתי לאחרונה לקורס עיצוב פנים מקצועי. כחודש לאחר הלימודים גיליתי לסטיב את החלום שלי להיות מעצב אמיתי. המלכוד? הייתי משנה את הקריירה הדרסטית רק לאחר שהיינו נטולי חובות. אתה מבין, ככל שאני אוהב עיצוב, אני ממש לא רוצה לסכן את היציבות הפיננסית שלנו. אז אחרי כמה לבבות, סטיב ואני החלטנו שנמכור את הבית הנוכחי שלנו ונשתמש בהון העצמי כדי לפרוע את המשכנתא על בית פחות יקר. למרות שייתכן כי תשלום המשכנתא החודשית של הבית הבא שלנו יהיה לפחות 1,000 $ פחות מהתשלום שלנו עכשיו, אנחנו מתכננים להמשיך ולבצע את אותם תשלומים על ביתנו הבא, ולהעמיד פנים כאילו תשלום הבית שלנו זהה להיות עכשיו. עשינו את המתמטיקה ונראה כאילו נוכל לשלם את הבית הבא שלנו בעוד 5 שנים. ואז ורק אז הייתי מרגיש נוח להקים עסק מעצבי במשרה מלאה.
כמובן, ברגע שהחלטנו לצמצם, הגיעו סיבות רבות אחרות: חסוך יותר לפנסיה שלנו ולחינוך המכללות לילדים, קצר את סטיב נסיעה של 50 דקות לעבודה, להחזיק את הבית שלנו בגיל 40, לחיות פשוט יותר, להפוך בית אחר לבית שלנו (לעבוד על בתים יחד זה אחד אחרי הכל, הבילוי החביב עלינו), לימדו את עצמנו ואת ילדינו לחיות עם פחות דברים ועם יותר תשוקה, ולמען האמת, פשוט נמאס לי לנקות ol גדול בית!
מהיום הראשון אמרתי, "אנחנו לא מחפשים את בית החלומות שלנו. אנו מחפשים בית שאפשר להמשיך בו אחר חלומותינו. "
באיזה בית גיל אתה מחפש לקנות? (אני שואל כי צמצום עצמי הוא אתגר; הוסף את הממדים הקטנים של הדורות הקודמים, ויש לך אתגרים מרחביים עוד יותר.)
ד.מ.: כבר בדקנו בבתים שנמצאים בגילאי גיל 100 עד פחות מ -4 שנים. ללא ספק קל יותר לעבוד על בתים חדשים יותר, אך אנו אוהבים את הרעיון לגור בשכונה בוגרת. אנחנו לא מסתכלים רק על הבית עצמו אלא גם על מה שיש לשכונה והקהילה להציע.
ד.מ.: מבנה צליל עם תוכנית רצפה פתוחה (או לפחות פוטנציאל לתכנית רצפה פתוחה) שאינו מהווה סכנות בריאותיות חמורות למשפחתנו. חדר כביסה הוא חובה - גם אם זה רק ארון - וגם בתי ספר ציבוריים טובים.
ד.מ.: סלון! יש לנו חדרי מגורים / משפחה נפרדים כרגע והסלון כמעט ולא מתרגל. באתי לתעב חדרים שלמים שלא משתמשים בהם מדי יום. יש לנו גם חדר שינה אורח, מרתף, חדר שינה וארונות ארונות שהם מקסימים אבל אנחנו לא צריכים אותם. יש גם כל כך הרבה רהיטים שיכולנו לחיות בלעדיהם... כלומר כל הרהיטים בחדרים האלה שלא מקבלים תנועה יומית. הפעם מדובר על איכות על כמות.
DM: למען האמת, אין לנו הרבה דברים. אני תורם צעצועים ובגדים לא רצויים / מגודלים מספר פעמים בשנה. אנחנו די חרוצים לא לאפשר לדברים לצרוך את המרחב שלנו. שניים מארבעת הארונות שלנו הם ריקים. עם זאת, ברור שלא הכל יביא לקיצוץ כשאנחנו מצמצמים. כדי להפוך את זה ל'כן 'או' לא 'קל, קבענו חוק של שלוש שנים: אם הוא לא נראה / שימש / נהנה מזה 3 שנים (זה כמה זמן חיינו בימינו בבית), ואז אנחנו נפטרים מזה. וכבר התחלנו את התהליך הזה. ערכתי את כל חפצי הבית כאשר העמדנו את הבית למכירה לפני מספר שבועות. לא רק שזה יעזור למכור את הבית הנוכחי שלנו, אני מקווה שזה יקל על הצמצום. אנחנו כבר חיינו בלי כל הכבודה המיותרת הזו עוד לפני שאנחנו עוברים דירה!
ד.מ.: אני לא מפחד כל כך מצמצום כמו שאני פשוט עוברת לבית חדש, לעיירה חדשה, לבתי ספר חדשים. הבכור שלנו בגן ולפעמים אני מרגיש אשם בכך שהוא מעביר אותו למחוז בית ספר חדש, מכריח אותו ליצור חברויות חדשות. אבל דיברנו איתו בגלוי, אז זו לא הפתעה או סוד. הוא חכם מעבר לשש שנותיו. הוא אמר לנו, "אני רק צריך בית מלא באהבה."
ד.מ.: אני חושב שהאתגר הגדול ביותר שלנו הוא למצוא דרכים 'להרחיב' את הבית הבא שלנו כשיש לנו אורחים או לבדר. הבית בו אנו חיים כעת נועד לבידור אבל הוא לא מאוד תורם לחיים יומיומיים ולניהול משק בית. אני חושב שבבית הבא שלנו יהיה קל יותר לגור בו על בסיס יומיומי עם ארבעתנו, אבל כנראה שיהיה קשה יותר להתכנסויות גדולות יותר. בהחלט אצטרך למצוא דרכים חכמות ועם זאת מסוגננות להוסיף פינות אכילה / ישיבה נוספות כאשר מתעוררים אירועים מיוחדים.
ד.מ.: החופש! החופש הכספי, החופש לעקוב אחר חלומותיי, החופש מניקוי של יותר מ- 2,500 מ"ר בשבוע, החופש מלהיות תוספת מקום אחסון לדברים שאפשר לאסוף, החופש להתנסות בעיצוב בבית אחר, החופש להשתמש בכל סנטימטר רבוע אחרון של שטח עבור כמה מטרה. כמו כן, אני נרגש לשתף את כל המסע וההשתנות בבלוג שלי. התחלתי את חouse * לצבוט בעיצומו של קישוט הבית הנוכחי שלנו. אני חושב שיהיה כיף להתחיל הכל מרובע אחד כדי להראות עד כמה שינויים קטנים והדרגתיים משתלבים בתמונת עיצוב הפנים כולה. ואני כל כך, כל כך מתרגש לעשות את כל זה לצד בעלי, סטיב. אני חושב שאנחנו הולכים להסתכל אחורה על השנים האלה בחיבה רבה, בידיעה שעשינו את מה שהכי טוב בשבילנו ולא לכולם. אני נרגש משני בנינו הצעירים לראות את הוריהם הופכים את חלומותיהם למציאות.
על דנה: דנה מילר החלה את הבלוג בית * ב- 18 בנובמבר 2009 עם פוסט קצר ומתוק על מה שיש לצבוט ולמה בלוג. הפרויקט הראשון שלה הוצג ב- Re-Nest רק לפני עשרה ימים בפוסט בארון: מיני בוץ. דנה כותבת ארבע עד שש פעמים בשבוע על פרויקטים לשיפור הבית, שדרוגי עשה זאת בעצמך, עיצוב פנים רעיונות, עיצוב תקציבי, משק בית, מלאכת יד בעבודת יד, ארגון בית, מדריכי קניות ויצירתיות השראה. אם אינך מכיר בית *, אתה מפספס. הוסף אותו לקורא שלך, אתה תהיה כל כך שמח שעשית!
אם אתה חובב בעלי חיים המתגורר בדירה קטנה, יש לנו חדשות טובות: הקטעים המרובעים שלך לא צריכים לפסול אותך מלהשיג כלב. מאמן הכלבים ראסל הרטשטיין, מנכ"ל כלבלב אילוף כלבים לטיפוח כפות בלוס אנג'לס, אומר כי הכלבים הם הזמן אינטנסיבית, לא אינטנסיבית בחלל - כלומר הזמן שאתה מבלה איתם בסופו של דבר חשוב יותר מגודל שלך בית.
אשלי אברמסון
אתמול