שם: רבקה קולמן
מקום: לוס אנג'לס, קליפורניה
ילדים: גאוס (4.5) ויונה (4 חודשים)
דף הבית המקוון: בישול עם ילדיי
מה לא לאהוב באמא שמאפשרת לילדה לאכול עוגיות ושרברט לארוחת הבוקר? כדי שלא תחשוב שרבקה היא טרפה מוחלטת, עלינו להזכיר שמדובר בעוגיות ארוחת בוקר עם קמח מלא, שיבולת שועל, בננות וצימוקים. והשרברט הזה? זה בעצם שייק קר עם תותים ויוגורט. הבישול של רבקה עוסק בספינים, גדולים כקטנים, כדי להפוך אוכל ובישול ליותר... כיף!
רבקה לא רק מבשלת לילדיה, היא מבשלת עם אותם. הבת דאב קצת צעירה, אבל בנה גוס הפך לסו-שף מסוגל שלא לדבר על אוכל אוכל מסוגל וסקרן. האוכל שהם מכינים יחד נגיש מאוד גם אם אתם פרפרים במטבח. זה גם בריא, מהיר להגיע לשולחן ונועד לספק גם ילדים וגם מבוגרים. לא רק בישול עם הילד שלי ייתן לך רעיונות מדהימים לבישול מחוץ לקופסת (מקרונים), אלא תבלה מספיק זמן עם רבקה ואיכשהו אתם מאמצים את הלך הרוח הקולינרי שלה ומתחילים לחשוב על הפיתולים והפיתולים של עצמכם בכדי להפוך ארוחות ושעות הארוחה למהנות יותר לעצמכם ועבורכם ילדים.
כמה זמן אתה עושה בלוגים ולמה התחלת?
עמדתי שם, מול המקפיא, בחרתי בין נגיסי עוף למקלות דגים והדהים אותי שבאמת התעצלתי מהארוחות. אל תבינו אותי לא נכון, נאגטי העוף היו אורגניים אבל האוכל שבי היה מזועזע! זה היה באותו הרגע שהחלטתי להתחייב לבלות את 365 הימים הבאים בבישול של מתכון חדש אחד לפחות ביום ביחד עם ילדתי. זה היה בדצמבר 2009. המממ... אני חושב שברגע זה גם שכחתי שהייתי בהריון, או זה או שאני לא שפוי.
מה הפילוסופיה שלך לגבי בישול עם ילדים?
שמור על זה פשוט, מטופש! (KISS) בבית שלנו, אם מתכון לא עובר את מבחן ה- KISS, הוא לא נעשה. לילדים אין את הסבלנות וגם את הפלטה לאוכל מוכן באופן מורכב ולמען האמת, אין לי את הזמן. המתכונים והבלוג שלי נועדו להניח ארוחות בריאות וטריות במהירות על השולחן. והאמת, לפעמים אוכל לא מסובך הוא האוכל הטוב ביותר.
מי לימד אותך לבשל?
אמא שלי מכינה כמה דברים נהדרים באמת; היא תמיד הייתה מעורבת אותנו במטבח. אבל החוויה המעשית היום-יומית הפכה אותי לבשלנית טובה בהרבה. מדהים איך החזרה הופכת אותך לאינטואיטיבי ובטוח יותר במטבח.
האם בישול יחד שינה את מערכת היחסים שלך עם בנך?
בהחלט. השינוי הגדול ביותר הוא שאני כבר לא צריך לנדנד אותו לנסות אוכלים חדשים. הבישול ביחד הרחיב באמת את לוח הצבעים שלו. זה לא קרה במהלך הלילה, אבל ברגע שנכנסנו לחריץ הוא התחיל לבקש לטעום הכל! הוא לא אוהב את הכל, אבל הוא ממש נהדר לתת כמעט לכל דבר. למעט עגבניות! תראה את זה כנושא בכל הבלוג. משום מה אני לא יכול לגרום לו לנסות אותם.
אילו אמצעי בטיחות צריכים ההורים לנקוט בבישול עם ילדים?
דברו על איך דברים עובדים בצורה הכי גלויה שאפשר. ספר לו באנגלית רגילה. אני יודע שאולי זה יישמע מדאיג, אבל אתה צריך לומר "אל תיגע בכיריים, זה ישרוף אותך ואנחנו צריך ללכת לבית חולים. "או" הלהב בתוך מעבד המזון הזה יכול לנתק את האצבע שלך. "אל תחרוט מילים. אנחנו מדברים כאן על דברים חשובים באמת. וזה בטח למותר לציין, אבל כשאתה מבשל עם ילדך, לעולם אינך יכול להוריד ממנו את העיניים.
עם אילו מהמתכונים בבלוג שלך צריך להורה להתחיל אם הם רואים עצמם כטונר במטבח?
יש לנו קטע שלם בבלוג שנקרא בגידות קלות. מדובר בשילוב של פריטים שנקנו בחנות עם חומרים טריים כדי להקציף משהו נהדר. זה באמת יותר כמו הרכבת אוכל מאשר מתכון, אבל זו דרך נהדרת להתחיל.
כתבת 10 טיפים לאכילה הרפתקנית (AKA: איך להתמודד עם אוכל בררן!) - איך הורים יכולים שלא להתייאש אם ילדיהם לא יאכלו את האוכל שהם מכינים להם או איתם? (ידוע לי שאני משליך את ידי ונאנח "למה אני טורח?")
בלוטות הטעם של הילדים רגישות הרבה יותר משלנו. במילים אחרות, הם טועמים אוכלים ביתר שאת. דברים חדשים יכולים לקחת כמה להתרגל. אחד מעשרת הטיפים שלי הוא עניין של ערבוב חדש וישן. אז הכינו את נאגטי העוף האלה אבל תעשו משהו חדש ושונה בצד. או להכין מנת דג חדשה אבל שימו איתה קצת צ'יפס. אבל הכי חשוב, המשיכו לנסות. הייתי צריך לשים שעועית ירוקה על צלחת הילד שלי 13 פעמים (כן, ספרתי) לפני שהוא אכל אותם. עכשיו הוא אוהב אותם. סיפור אמיתי.
מה הלאה? אילו מאכלים או מתכונים נמצאים על הסיפון עבורכם?
אתה יודע איך זה נראה כאילו לכל תרבות בעצם יש אנצ'ילדות? כמו שמניקוטי הוא הגרסה האיטלקית ובלינץ הוא הגרסה היהודית וכן הלאה? אנו הולכים לעשות את שבוע האינצ'ילדה ונכין גרסה אחרת בכל יום. לא יכול לחכות!