אה, סיפור האימה האמריקאי. יש לך הבטחה מגושמת ומפחידה כל כך, וכשאתה מסירה, אתה באמת לספק. הנוף תמיד היה תיקו: גם כשהעלילה התנופפה, הסטים העניקו לגלגלי העיניים שלכם פינוק. עכשיו זה AHS בהדרגה עוזב את נטפליקס, תור את הטלוויזיה שלך ותחווה את הדגשים האדריכליים, לפני שהפרקים ייעלמו כמו כל כך הרבה גופים.
התחל עם מלון, ללא ספק העונה החלשה ביותר והראשון להשיג את הגרזן. מלון קורטז הוא תענוג ארט דקו, שופע וזהב עם ספות חרס הרוצחות - וזה בדיוק הלובי. אפס פנימה בגופי התאורה האלה. נאנח מעל אמבטיה עם סוויטת פנטהאוז. צחצח על פני העובדה שהוא מופיע כמו סרטון מוסיקה סקסי וגותי, שלמרות שהוא מתאים לליידי גאגה, הוא לא מתמודד עם כמה פרקים.
העונה המשיכה בעניין נוסף: בעיקר המספרים המוזיקליים של בואי עם האוצר הלאומי ג'סיקה לנגה. היה לה גם אסתטיקה של רטרו-קרקס, שאני פראייר בשבילו - כמות הפעמים שקראתי משהו רשע בדרך זו באה מספקת תובנה ישירה מדוע המשכתי להסתכל. בכל מקרה. בנוסף לסצינות הגדולות ולתא הרומנטי של אלזה, בדוק את מקום מגוריה של גלוריה ודנדי: פנים עדינים ופרחוניים הם קלים ונחמדים כמו התושבים מפלצתיים. בנוסף, החוץ הוא מפורסם.
צריף הרפאים שהתחיל את הכל. אחוזת רוזנהיים אולי נראית נטושה כשמשפחת ההרמוניה מתגדלת, אבל מהר מאוד הם גורמים לזה לזרוח. חיפויי עץ חמים, זכוכית טיפאני ומטבע בעלי מלאכה עם מכשירי חשמל מודרניים: זה כמעט מספיק בכדי לגרום לכם להשלים עם תושביה האתריים יותר.
ראיתי את The Craft כילד טרם העשרה; מיותר לציין שאני כאן למכשפות, קתי בייטס, ואנג'לה באסט חסרת הרוח, מטילה לחשים בתוך אחוזה יפהפיה בניו אורלינס. הסטיילינג הצרפתי שופע. הכל לבן ויפה וינטג ', מפורק בשחור ופליז.
אחוזת Briarcliff היא גותית ומפחידה, עם כניסה שנראית כאילו היא נמשכת לעד ובכל זאת לא מאפשרת לך לעזוב. למרות שאולי לא הכי מעורר השראה מבחינת העיצוב האישי, יש להעריך כיצד קירות מרקמים, מסדרונות מסובבים ושימוש בפרפולים רפואיים מעניקים את מצב הרוח.