אנו בוחרים מוצרים אלה באופן עצמאי - אם אתה קונה מאחד הקישורים שלנו, אנו עשויים להרוויח עמלה.
זה לא הבית של אמילי לנצח. זה אפילו לא כמה שנות הבית שלה. הסטודיו הזעיר הזה שאמילי ארדואין שוכרת הוא רק ביתה בזמן שהיא לומדת בבית הספר לתארים מתקדמים באוניברסיטת טקסס לשימור היסטורי. אבל, כבוגרת עיצוב פנים מאוניברסיטת לואיזיאנה סטייט, היא חייבת להיות במקום שהיא יכולה לחיות ולעבוד שהיא פונקציונלית, מסוגננת ונוחה. הפתרונות הזולים שלה ותכנון החלל החכם הפכו את הסטודיו הזעיר הזה למלא חיים ונחמד.
אמילי עברה לאוסטין מניו אורלינס לפני שנה ללמוד בבית ספר ללימודי תואר שני. בידיעה שהיא תהיה רק שנתיים בעיר, היא לא חיפשה לבזבז הרבה כסף או זמן בחיפוש אחר מקום מגורים. סדרי העדיפויות שלה היו רק לחיות לבד ולהיות מסוגלים ללכת לקמפוס. היא מצאה את שניהם בקלות בסטודיו הזעיר הזה ממש מחוץ לקמפוס. חלק ניכר מהרהיטים בחלל שלה הובאו מדירות קודמות, והאתגר הראשון והגדול ביותר היה כיצד להתאים את הכל ל -400 מטרים רבועים בלבד. אמילי התהפכה בכך שהספה שלה, מושב אהבה קטן, כבר התאימה לחלל, והיא הוסיפה מסך מפריד בכדי להעניק קצת פרטיות לאזור חדר השינה שלה.
שתי יחידות מדפי זכוכית (אביזרי חנויות ישנים מבית חרס) הפכו לכמה מהיצירות השימושיות ביותר באולפן כמעט ללא מרחב נגדי. המדפים מאפשרים לה לאחסן מכשירים קטנים, תבלינים ויין ועדיין יש להם מרחב נגדי נוסף לעבוד עליו. והיא בעלת תושייה וגם מסוגננת - למרות שלא צילמנו את זה, אמילי שומרת על קטנה מיטת קיפול המאוחסנת בארון שהיא שולפת לאורחים במקום בין הספה לספה מטבח!
הסגנון שלי: אני נמשך לדברים ישנים, אבל אני לא רוצה לגור בחנות עתיקות. אני נוטה לקנות (בדרך כלל ישנים) דברים שאני אוהבת ולגרום להם לעבוד יחד כמיטב יכולתי, להוסיף קטעים חדשים יותר ופשוטים יותר כדי לאזן את הכל.
השראה: נוסטלגיה. בית, חברים, צבע, אור, באשה החתול.
אלמנט מועדף: מרדי גרא שלי היקר זורק (ומזכרות לואיזיאנה אחרות). זו הייתה החלטה קשה להתרחק מניו אורלינס ללימודי בית ספר, אבל הדברים הקטנים האלה מזכירים לי את הבית. אני גם אוהבת כמה זה שליו כאן, במיוחד אזור חדר השינה.
האתגר הכי גדול: ארגז המלטה! קשה למצוא לזה מקום ולברוח מריחות במקום הזה. ניסיתי ונכשלתי באימוני השירותים של החתול. לעת עתה אני פשוט שומר על קופסת מלטה מכוסה בפינה הדוקה בחדר האמבטיה וזורק ללא הפסקה.
המבוכה הגדולה ביותר: חוסר היכולת שלי לחרוג מכוונות טובות למרפסת. הייתי מאוד רוצה שתהיה גן מכולות בחוץ, אבל עד כה כל מה שהצלחתי זה שני סירים ריקים וכסא שבור. ארגז האשפה יכול גם לספור את זה.
עשה זאת בעצמך: האם תכנון החלל נחשב כ- DIY? באמת, יש כאן רק שני פרויקטים: אמי ספריי צבעה את חזיתות המגירה על השולחן, וכיסיתי את שולחן ה- C בנייר קשר נחושת (גרוע). רוב מאמצי עשה זאת בעצמך שמורות לתלבושות.
הפינוק הגדול ביותר: ברגע שאצא מהלימודים והתקציב שלי (אני מקווה) גדל מעט, זו תהיה אמנות. אני חושב שתמיד אהיה ריגוש ממציאת רהיטים יפים בזול, אבל אמנות מרגישה יותר השקעה.
העצה הטובה ביותר: התמקדו בשטח הרצפה בדירה קטנה. שלב נתיבי זרימה כך שתוכל לעבור בקלות ובחופשיות ממרחב לחלל. כאן יש לי חלל פתוח רציף מקצה אחד של החלל לקצה השני שמשלב את זרימת הדלת למטבח, לשולחן העבודה ולכניסה לחדר האמבטיה. ניסיתי גם להשאיר דברים מהרצפה ככל האפשר. בחרתי לפח אשפה זעיר שמתאים מתחת לכיור, הנחתי את קערת אוכל החתולים על מדף נמוך וקניתי שולחן C שיכול להחליק על הספה. כל זה עובר דרך ארוכה כדי לעזור למקום להרגיש מרווח יותר. כמובן שלא מזיק להחזיק בארון ארונות והרבה אחסון בשירותים בכדי לשים דברים נוספים.
למרות שמדובר בהשכרה, אשלי השתמשה בהרבה שדרוגים בעלות נמוכה, וכיסו אריחים מכוערים במדבקות למינציה, משטחי מכוערות עם נייר קשר למראה שיש ועוד רעיונות.
הגשות לטיפול בדירה
אתמול