שם: בן שטיינבאואר, יוצרת, איש על העיר
מקום: אוסטין, טקסס
גודל: 250 מטר מרובע
שנים חיו ב: הושכר שנה
הבית של בן הוא הדוגמה המושלמת לאי צורך הרבה מקום או ריהוט יקר כדי ליצור את סוג הבית בו תרצו להסתובב. מתחת ל -300 מטרים רבועים (לא סופרים את הסיפון החיצוני), הבית שלו - סטודיו קומפקטי שהוא שוכר בבית החצר האחורית של בית מרכז אוסטין - מלאה בציוני וינטאג ', אומנות של חברים יצירתיים, ו רשומות.
אם הסגנון של בן נראה מעט מוכר, זה יכול להיות בגלל שטיילנו בזקן דירה שלו לפני כמה שנים. בבית הנוכחי שלו בשנה אין הרבה מקום, אבל הוא אורז את אותה מנה ידידותית של "לשבת ולהישאר לזמן מה" שהוא המותג האישי שלו.
(הערת הצלם: השמש שקעה עלי די מהר כשיריתי במקומו של בן, כך שצילומי פנים עשויים להרגיש מעט בהירים יותר מאשר צילומי החוץ בערב.)
הסגנון שלי: נוסטלגי ונוח. נוסטלגי מכיוון שרוב רהיטי העץ ויצירות האומנות נוצרו על ידי חברים ונוחים מכיוון שהוא נועד לקריאה, האזנה לתקליטים ולהתרברות.
השראה: המטבח של אמי והסטודיו לפסנתר של סבי. וגם לחברים שלי, ברנד מאדר, כריסטי זנגרילי, בראדלי ביסלי ולילי ווקר, יש תחושות עיצוב שממשיכות לעורר השראה.
מה אומרים חברים: "אתה גר כאן?" אבל אז הם יושבים על המרפסת ויש להם קוקטייל מתחת לחופה תוך כדי האזנה לתקליטים והם אומרים, "אני אשמח לגור כאן!"
עשה זאת בעצמך: בונה את הסיפון עם אבי. הוא רופא ולא בונה, אבל הוא הנדס את הסיפון כך שפיל קרקס יוכל לעמוד עליו.
הפינוק הגדול ביותר: ההתפנקות הגדולה ביותר שלי, התקופה, היא אוסף התקליטים שלי. אבל לא הייתי אומר שזה קשור לריהוט הבית שלי. אני כן אוהב את מראה אוספי התקליטים הגדולים, אבל אני אוהב אותם יותר בגלל האופן שהם נשמעים.
חלונות ענקיים, חלון מפרץ, רצפת מטבח אריח בשחור לבן, שלוש קמינים, חלונות ויטראז '... דירה זו מלאה בפרטים אדריכליים.
הגשות לטיפול בדירה
16 בינואר, 2020
למרות שמדובר בהשכרה, אשלי השתמשה בהרבה שדרוגים בעלות נמוכה, וכיסו אריחים מכוערים במדבקות למינציה, משטחי מכוערות עם נייר קשר למראה שיש ועוד רעיונות.
הגשות לטיפול בדירה
13 בינואר, 2020