כמו המוצרים שבחרנו? רק FYI, אנו עשויים להרוויח כסף מהקישורים בדף זה.
צ'ארלס א. וויליאמסמייסד וויליאמס-סונומה והאיש האחראי על הכנסת כלי בישול צרפתי ומרכיבים יוקרתיים למטבחים אמריקנים, מת בשלווה מתוך שנתו בשבת המוקדמת. לאחרונה מלאו לו 100.
מר וויליאמס, שהיה ידוע לכולם בשם צ'אק, קנה חנות לחומרי בניין ישנה בסונומה בשנת 1956 והחל למלא אותה בכלי הנחושת והאמייל שראה בעת שנסע באירופה. הוא הצית את ההתלהבות של אמריקה מהבישול והפך במהרה את התשוקה שלו לעסק מצליח וקמעונאי להזמין דואר, כזה שמתהדר כיום ב 623 חנויות, כולל אסם קדרות ומערב אלם.
"הוא פשוט אהב אוכל ובידור", אמר מרי ריסלי, חבר קרוב של מר וויליאמס שניהל בעבר את של טנטה מארי בית ספר לבישול ועדיין מלמדת שיעורים מביתה. ריסלי פגש לראשונה את מר וויליאמס כאשר השניים היו שכנים על נוב היל וקנו לחנות מכולת בסמוך.
"החנות הכניסה תוצרת בחזית, אבל הדברים הטובים יותר היו מאחור", נזכר ריסלי. "צ'אק ואני היינו נפגשים עוברים את העגבניות בחדר האחורי. הכרנו את כל הטריקים. "
ריסלי אמר כי לאורך השנים, מר וויליאמס היה מקטין את ההצלחה שלו ואמר שהוא פשוט תמיד היה במקום הנכון ובזמן הנכון.
ובכל זאת, לא היו לו את ההתחלות הקלות ביותר.
נולד באוקטובר. 2, 1915, וגדל בצפון פלורידה, חובב כלי הבית אהב זיכרונות מוקדמים מאפייה לצד סבתו, שהייתה בעבר מסעדה. אבל משפחתו סבלה בשפל הגדול וחצתה את המדינה בחיפוש אחר עבודה כאשר מר וויליאמס היה בן 16, בסופו של דבר בפאלם ספרינגס.
מר וויליאמס מצא עבודה העובדת בדוכן הדרך בחוות תאריכים בבעלות משפחתית, ומשפחתו השאירה אותו שם. התאריך החקלאי דאג לכך שמר וויליאמס סיים את בית הספר התיכון לפני שמר וויליאמס עבר ללוס אנג'לס כדי לעבוד בבית אני. מגנין ושות 'כמתלבש חלונות, שם צבר ניסיון בסחורה חזותית. הוא הציב פעם אגרטל חבצלות עצום על הדום הענק במחלקת הכפפות, מהלך נועז ש"הלם את כולם ", נזכר, והפך למסורת בחנות.
וויליאמס-סונומה
כמכונאי עם הצבא במלחמת העולם השנייה, מר וויליאמס הוצב בהודו ובאפריקה, שם הצליח לחקור את הטכניקות והמאכלים הקולינריים של האזור.
הוא עבר לסונומה לאחר טיול גולף עם חברים השאיר אותו חבוט בעיירה המנומנמת דאז, והחל להתרועע עם חברים שאוהבים גם לבשל ולבדר. קבוצה מהם יצאה לטיול בפריס בשנת 1953, וחייו השתנו לנצח.
שם בילה בחנויות כלי בישול ובחלקי האספקה למסעדות בחנויות הכל-בו, שלא היו דומות לאלה באמריקה. מהר מאוד הוא התלהב גם מהמטבח שחווה וגם עם הכלים הדרושים לייצור מנות כאלה - הקוק או ויין והתנורים ההולנדיים, הפטות והתבניות, הגרטינים וה מנדולינות.
"באותה תקופה, בדרך כלל היו לבשלנים אמריקאים שני סכינים - אחד גדול וקטן - ולאו דווקא חד", נזכר מר וויליאמס בסיפור שנערך ב- 1995 ב"הכרוניקה ". "סירים היו בעיקר אותם דברים אלומיניום קטנים ונוראים שתמיד עיוותו. הם יתנדנדו על הכיריים, והיה קשה שלא לשרוף בהם אוכל. "
כשקנה את חנות החומרה סונומה בשנת 1956, סירים ומחבתות חדשים היו כמה מהפריטים הראשונים שמכר.
רבים מהפריטים האלה ישפיעו רבות על מיטב השפים של אמריקה.
"כשחזרתי מצרפת כשהייתי בן 19, חזרתי לברקלי," אמר אליס ווטרס, שממשיך בהמשך לפתוח את צ'ז פאניס. "רציתי לחיות כמו הצרפתים, לבשל כמו הצרפתים. רציתי את החיים האלה. "
כאשר מר וויליאמס פתח את החנות שלו, ווטרס אמר שהיא מאפשרת לה למצוא את מה שראתה בחו"ל.
"היו לו כדורי המלונים האלה, סירי הנחושת האלה. לא היה לי כסף באותו זמן אבל יכולתי פשוט להסתובב ולהסתכל על הדברים היפים שלו. "
בהתבסס על בקשות חברות החברה שלו - שהפצירו בו להתגורר בסן פרנסיסקו ולאזור הגוש של אליזבת ארדן בה היה מפואר נשים עשתה את השיער - מר וויליאמס פתח את המיקום הראשון בסן פרנסיסקו של וויליאמס-סונומה בשנת 1958 וזמן קצר אחר כך השיק חתונה רישום.
השירות ללקוחותיו - שהיו גם חבריו - היה חתימת חנות וויליאמס-סונומה. "כבר מההתחלה רציתי שהם יהנו מביקורם," אמר מר וויליאמס. "רציתי להראות להם סירים ומחבתות שהם אולי לא ראו בעבר. רציתי לענות על שאלותיהם בידע ובביטחון. רציתי לזכור את שמותיהם. רציתי אותם כחברים וכלקוחות. "
ולפי חבריו וחבריו לעבודה הקרובים של מר וויליאמס, הוא עשה בדיוק את זה. הם אמרו כי הייתה לו אינטואיציה לא מוסתרת לבחור בבחירת מוצרים שיוכיחו שהם מועילים וגם בעלי הטעם הגבוה ביותר; הוא היה כל כך מכוון לפרטים שהוא התעקש על מיקום מדויק של המחבתות על מדף החנות כך שיהיה קל למישהו להרים. פעם הוא עיכב צילום צילומים בקטלוג לאחר שדגמן את פשטידת התפוחים שהייתה אמורה להיות מוצגת, והצהיר כי לא היה טעם מספיק כדי להיות אותנטי וביקש להחזירו.
תשומת הלב הזו לפרטים והכבוד ללקוחותיו היא שעזרה לעסק שלו לצמוח. למרבה המזל היה גם עניין אמריקאי חדש בבישול.
"ג'וליה ילד הציג בישול צרפתי בזמן שהציג כלי בישול צרפתי, "אמר ריסלי. "ככה הכל התחיל."
בשנת 1978 מכר מר וויליאמס את מרבית החברה שכללה באותה עת חמש חנויות וקטלוג להזמנת דוארהאוורד לסטרלמרות שהוא נשאר פני החברה ועבד במגוון יכולות עד לפני מספר שנים בלבד. חלק מהתרומות הבולטות ביותר שלו היו למשפחת ספרי הבישול שהופקה על ידי החברה.
"הוא עבד על יותר מ -50 כותרים שמכרו למעלה ממאה מיליון עותקים ברחבי העולם", אמר פטריק קונוליסמנכ"ל וויליאמס-סונומה, שהוסיף כי מר וויליאמס שימש כעורך כללי של כמעט כל הספרים עוד בשנות ה -90 לחייו.
מרק ארונוף, סוכנות הידיעות AP
למרות שמר וויליאמס היה במשרדו ממש ביום הולדתו באוקטובר, כשהוא שמח לראות לו את הסחורה החדשה, תרומתו הגדולה האחרונה הייתה למלא תפקיד בפתיחת רטרו של וויליאמס-סונומה בשנת 2014 באתר החנות המקורית, שיצר מחדש את מראה החנות שפתח בשנת 1956, עד ללוח השחור-לבן רצפה.
לאורך הקריירה שלו, מר וויליאמס הוענק לפרסים רבים וענפים בתעשייה, כולל אינדוקציה בהיכל התהילה עבור המכון הקולינרי של אמריקה והן עבור השיווק הישיר אגודה. אך מעבר לשבחים שלו, הוא נגע בכל מי שהכיר ברמה האישית.
"אכלתי איתו כל כך הרבה ארוחות נפלאות", נזכר ווטרס. "ואפילו כשהיה בן 95, הוא פגש אותי בשוק האיכרים, ונראה לעצמו הזעיר. הערצתי אותו כל כך הרבה זמן. "
"אני חושב שהוא הגדיר את המילה 'אהוב'", אמר קונולי. "הוא לא היה אדם גלוי או אדם עם אגו גדול, אבל היה לו ביטחון שקט. הוא היה דוגמא למישהו שיכול היה להצליח בלי לשנות את מי שהוא. "
אף שמר וויליאמס שרד הרבה מחבריו הקרובים, היה לו מעגל קטן שהוא עדיין ראה בקביעות, והוא נראה על העיר בסן פרנסיסקו אפילו במהלך החודש האחרון. בשנותיו הקודמות, מר וויליאמס עבר למעגלי החברה של סן פרנסיסקו.
"הוא תמיד היה מוקף על ידי נשים נהדרות וחברים נהדרים," אמר ריסלי. "הוא היה ג'נטלמן עד הסוף."
מר וויליאמס, שלא נותר לו משפחה, הותיר אחריו חברים רבים ומשפחתו בוויליאמס-סונומה. בהתאם לרצונותיו, לא יהיו שירותים רשמיים. וויליאמס-סונומה מבקש לבצע תרומות בשמו של מר וויליאמס לרצי המזון ובית החולים לחקר ילדים בסנט ג'וד בממפיס.
מ: שער SF