כמו המוצרים שבחרנו? רק FYI, אנו עשויים להרוויח כסף מהקישורים בדף זה.
כשבעלי ואני חיפשנו את הבית הראשון שלנו, ראינו שהרבה מקומות שהציגו הרבה בעיות. גילינו כי בתים משופצים שכבר היו קטנים מדי או מחוץ לטווח המחירים, ולכן קנינו מקום שצריך הרבה עבודה והחליטו לשפץ בתקציב של כ 15,000 $.
דנו רק בשכירת קבלן שיעשה את רוב העבודות - זה יהיה מהיר וייתן לנו הזדמנות נוספת ליהנות באמת מהפרויקט המוגמר. אבל אם היינו מבצעים את העבודה בעצמנו, סביר להניח שנראה החזר גדול יותר על ההשקעה שלנו.
כדי לקצץ בעלויות החלטנו שנשתמש בעזרה מחברים ובני משפחה. לאבא שלי היה חבר קבלן שהגיע כדי לתת לנו רעיונות, ואז שכרנו חבר עם טונות של ניסיון בנייה כדי לחדש את האמבטיה. מכיוון שקנינו חומרים ושילמנו לו עבור העבודה, העלויות היו זולות יותר מכפי שהיו היו אצל קבלן מסורתי. בסופו של דבר הסרנו פיצ'רים מודרניים (כמו כיור מלבני מוגבה) והחלפנו אותם בגימורים קלאסיים יותר כמו אריחי רצפה משושים.
באדיבות ג'ולי ויק
אחריה הגיעה יחידת ההורים. תוספת בקומה העליונה הוסיפה חלק לחדר השינה לחדר ההורים, מה שיצר חלל גדול במיוחד עבור ויקטוריאני זקן. היו הרבה בעיות: החלונות היו ישנים והקצוות הזולים הידרדרו, שניים שונים סוגים של ריצוף עץ שימשו בחלקים השונים של חדר השינה, והארון היה קטן ו מוזר.
שיפוץ שאר חדר השינה התגלה כיותר זמן. הארונות המקוריים נבנו מתחת לרזבים, מה שאומר שהם הגיעו רק לגובה החזה. מכיוון שרצינו לתלות בהם סגירה בגודל מבוגר, הרחבנו את הפתחים והוספנו קיר שתסגור את החלל וייצור משהו שנדיר בבתים ישנים - ארון ארונות.
החלק האחרון של הפאזל היה חלל חדר השינה הראשי. היה צורך בחלונות וגימור חדשים ולחלוף רצפת הבמבוק שכיסתה חלק מהחדר. זה היה פרויקט גדול להשתלב בעבודות במשרה מלאה שלנו, ולכן שוב המשכנו לקבל עזרה לאחרים.
באדיבות ג'ולי ויק
גיסי עזר בתיקוני חשמל וגיסיי בילו שעות בהנעה על סורגי עורבים ופטישים שיעזרו לנו לחפור את שבע שכבות הרצפה שגילינו בחדר השינה. בעלי עזר לחבר בכמה מהפרויקטים שלו בתמורה לעזרה שלנו.
העבודה על הפרויקט טיפה אחר טיפין הייתה זמן רב, ולקח לנו שנתיים וחצי לסיים לחלוטין את יחידת ההורים. אבל החיסכון בפיזור העבודה לאורך זמן פירושו שנוכל גם לפרוס את העלויות בלי לקחת הלוואות למימון זה.
באדיבות ג'ולי ויק
בעיצומו של הפרויקט הארוך תהיתי לעתים קרובות אם נצליח תהנה על מה עבדנו כל כך קשה. לא תכננו להיות בבית לנצח - היוממות של בעלי הייתה ארוכה וידענו שנצמח את הבית ברגע שיהיו לנו ילדים. אז, בילינו את השנתיים הראשונות בגורנו בחדר שינה קטן יותר בקומה התחתונה בזמן ששיפצנו את הקומה העליונה, והיו מקרים שתהיתי אם החלפה של זמן לעומת כסף הייתה שווה את זה.
בסופו של דבר המספרים עבדו לטובתנו. בילינו בערך 12,000 $ בשיפוץ יחידת ההורים. שכירת קבלן לביצוע העבודות יכולה הייתה ככל הנראה לעלות פי שלושה או ארבעה מהסכום הזה.
כ 4000 $ מהעלויות הסתכמו בעבודה. ניסינו לעשות בעצמנו את מה שיכולנו, אך יש לשכור כמה משימות (כמו העברת אינסטלציה או התקנת שטיח). שאר הכסף הלך לחומרים וכמה כלים (קנינו כלים שחשבנו שנשתמש בהם שוב, וניסינו להשאיל את השאר).
בעוד שנכנסנו לתקציב הראשוני שלנו, הקורבן הגדול שלנו היה זמן. כשלא עבדנו את עבודות היום שלנו, פרויקטים של הבית תמיד התהפכו עלינו. כנראה בילינו למעלה מ- 400 שעות בעבודה על הבית (כשבעלי הכניס את רוב הזמן). היינו צריכים להקריב דברים שהיינו מעדיפים לעשות בסופי שבוע כדי להקדיש זמן לעבודה על הבית.
בסופו של דבר גרנו שם עוד שלוש וחצי שנים לאחר ששופץ חדר השינה הראשי, אז היה לנו קצת זמן ליהנות ממנו. כשמכרנו בסופו של דבר את הבית, זה השתלם.
בכסף שחסכנו בשיפוץ הצלחנו לצאת לטיול בדרום מזרח אסיה שם לגמנו בירות על החוף והתמכרנו לבניית מיס וקארי. זמן קצר לאחר שחזרנו הביתה עברנו לגור בסוויטת ההורים המשופצת. באותו קיץ צפינו בירח מבעד לצומת הראווה הפתוחה והקשבנו לצרצרים שצייצו בעצים בלילה. היה טוב להיות בבית.
באדיבות ג'ולי ויק