שֵׁם: בילי, החבר והחתול אוליב
מקום: אסטוריה, קווינס, ניו יורק
סוג בית: דירה
גודל: 600 רגל מרובע
שנים חיו ב: שנתיים, השכרה
ספר לנו קצת (או הרבה) על הבית שלך ועל האנשים שגרים בו: במהלך המגיפה, כשמצאנו את עצמנו מבלים כל כך הרבה זמן בבית, אני והחבר שלי (והחתול שלנו אוליב) החלטנו שהגיע הזמן לצאת מהדירה הצפופה והמעט מטומטמת שלנו.
מצאנו את המקום הזה עם חדר שינה אחד, שהרגיש כמו שדרוג מובהק. הוא היה נקי יותר, בהיר יותר ופתוח יותר, עם חלונות גדולים שפנו לרחוב במקום לבניין הסמוך. עם זאת, זה בהחלט היה סוג של לוח ריק, שכן היו לו גם קירות לבנים, ארונות לבנים ולא הרבה אישיות. הרבה צבע ואריחים לקלף ולהידבק באמת הביאו אותו לחיים והפכו אותו לשלינו. גם שום דבר בדירה שלנו לא יקר. הרהיטים והעיצוב שלנו הם תערובת של ממצאים מצטברים בחנויות יד שנייה ודברים מ-Wayfair, Target, איקאה וכו'.
כמעצבת ומאיירת, אני מאוד נהנית לאצור את החלל שלי כדי שיהיה מהנה וצבעוני ככל האפשר. אני אוהב למלא אותו עד אפס מקום בדברים שהחבר שלי ואני אוהבים, מטוב טעם ועד דביק: עיצוב ליל כל הקדושים ישן, ממצאים בחנויות יד שנייה, פוסטרים של סרטי B, בילי באס עם פה גדול. הכל מוצג בגאווה!
תאר את הסגנון של הבית שלך ב-5 מילים או פחות: אקלקטי, חם ומקסימליסטי.
מהו החדר האהוב עליך ולמה? עיקר הדירה שלנו הוא חלל פתוח אחד הכולל את הסלון, המשרד שלי והמטבח. יש לנו שלושה חלונות גדולים שמקבלים הרבה אור טבעי, ונראה שכל האזור זוהר כשהשמש מתחילה לשקוע. ניסיתי למקם אסטרטגית רהיטים כדי לחלק את "החדרים", כך שהספה מגדירה את המגורים חדר מסביבת העבודה שלי ושולחן מפריד בין המטבח, תוך שהם מספקים גם דלפק נחוץ מֶרחָב.
יש עצות ליצירת בית שאתה אוהב? אל תתנו לשכירות למנוע מכם להפוך חלל לשלך. אולי אני לא אהיה בדירה הזו לנצח, אבל העלות והזמן של הצביעה או הנחת אריחים לקלף ולהדביק יותר משתווים לי. אני נהנה מהמרחב שלי בכל יום.