כמו המוצרים שבחרנו? רק FYI, אנו עשויים להרוויח כסף מהקישורים בדף זה.
המנצח הנודע מתזמר את תחיית האחוזה הרעועה בחיק הטבע הצרפתי.
סיימון ווטסון
אבל זה היה רחוק מלהיות נפלא כשכריסטי שם את עיניו על הנכס. עד שנת 1630 הבית היה משק דיירים; פרות גרו במה שהיא כיום היציע המפואר, ותרנגולות התרנגנו בקומות העליונות. כשכריסטי רכשה את זה, "זה היה חורבה שלא התגוררה", הוא אומר, "אבל עם כל הקמינים והפרטים המדהימים האלה."
באותה הקפדנות האקדמית שהוא מביא לחקר ולחידוש האופרות שהוא מציג בפסטיבלי מוזיקה ברחבי העולם, כריסטי חפר בהיסטוריה של הבית והאזור. מכיוון שהבית רשום כאנדרטה היסטורית לאומית, הוא עבד עם אדריכל מדינה ובעלי מלאכה מקומיים כדי לשחזר פרטים מקוריים וליצור מחדש את שאבד. לחלק מ -15 החדרים לא היו רצפות ולכן הוא ציד אריחים מהמאה ה -17 ומצא את החדרים בחדר האוכל כששיפץ בית חולים סמוך.
שבץ גאונות יצאו מטעויות, כמו הרגע בו כריסטי התחילה להיות חסרת סבלנות עם כמה זמן השיפוץ נמשך ולקח צינור בלחץ גבוה לתקרה כדי לנקות את הקורות, רק כדי להבין שהוא השמיד שכבות של צבע דקורטיבי מתחתיו. "זה נתן לנו את הרעיון להחזיר לבית הזה סכמה שלמה של ציור דקורטיבי," הוא מסביר. כריסטי עבד עם ההיסטוריון והאמן מבוסס נאנט פרנסואה רוקס, שצייר את כל הפרטים הטרומטיים. המנצח הכיר את רוקס מעבודתו בנופי תפאורות לבמה, ושניהם ביקרו בשאטאוסים הסמוכים כדי לקבל השראה. רוקס השתמש בפיגמנטים טבעיים ובטכניקות של המאה ה -16, אך הוסיף גחמות. כדי לחגוג את אהבתו של כריסטי למוזיקה וגנים, הוא צייר על הקורות כלי נגינה וכלי גינה.
מערבבים בעבר ובהווה גם בדרכים אחרות. הוריה של כריסטי, שהתגוררו בבאפלו, ניו יורק, שלחו לו מכולות של הרהיטים שלהם, לרוב רפרודוקציות אמריקאיות מהמאה ה -19 של יצירות מהמאה ה -17 על ידי חברת הרהיטים קיטינגר. הם משתלבים נהדר עם הריהוט המקורי שאסף במהלך השנים במכירה פומבית. היו לו כיסאות רבים המכוסים מחדש בקטיפה ודמשק מבתי הבדים הצרפתיים המהוללים של פרל, אדמונד פטי ולליבר. עבור המיטות בחדרי השינה העיקריים, היה לו ריפוד מקומי העתק את מיטות החופות בבית שאטו דה שנונאו מהמאה ה -16, שהיה בית המגורים המלכותי בצרפת בתקופת Le הבימוי נבנה.
הגן המקיף את הבית עקב שיחזור היסטורי דומה: אפילו במקור לא היה אף אחד, כפי שהאדמה שימשה לבעלי חיים רועים, כך שלכריסטי, שלמד גנים ותכנון תוכניות במשך עשרות שנים, היה צפחה ריקה שעליה ניתן ליצור. "גנים היו התשוקה השנייה שלי אחרי המוזיקה," הוא אומר. "מזמן רציתי לבנות אחת מהתחלה."
התוצאה היא גן מפואר, אקלקטי, שממשיך להתפתח כשהוא מוסיף דונמים ואלמנטים. עצמותיו המהותיות נוצרו בהשראת הגנים הצרפתיים והאיטלקים מהמאה ה -17 וה -18, עם הד אמנות ומלאכה. (Dumbarton Oaks הייתה השפעה מוקדמת.) סדרת חדרי הגן כוללת גן אדום ממש ליד האדום של הבית גלריה, גן קלויסטר, גן הטופיארי, מסלול מים באורך של מטר וחצי ותיאטרון להופעות בחוץ. יונים שמוצמדים בצורת פגודות שמנמנות מקיפות את חלל הביצועים, ומוסיפות אלמנט של פלייר צ'ינוייזרי.
"הגן מאוד שאפתני אבל מאוד אנושי", מסבירה כריסטי. "החלקות גדולות, אבל אתה גם מוצא את עצמך בחללים מכילים נפלאים." בין היצורים המאכלסים את הגן ניתן למצוא זוג ברבורים וכן יונים עם קצה לבן. ביתם הוא שובר תעופה מהמאה ה -16 שכריסטי שמע כי עומד להיהרס מכיוון שהוא שוכן בדרכו של רשות חדשה; הוא פרק אותו ועגל אותו חזרה לרכושו, שם הוא נבנה מחדש - אבן אחר אבן.
למרבה תדהמתו של כריסטי, יצירת המופת הירוקה שלו הוכרה ככזו על ידי ממשלת צרפת בשנת 2006, כאשר הוכרזה כ ניתן להזכיר ג'רדן, המקבילה הבוטנית של אנדרטה לאומית, והפעם הראשונה שיוצר זוכה לכבוד כה רב במהלך חייו מאז מונה וג'יבנרי שלו.
"הגן מאוד אישי ושובר את כל החוקים", אומרת כריסטי, "אבל אני מאוד מאושר וגאה בזה. אני מבלה כאן כמה שיותר זמן. אני לא צריך לצאת לחופשות בשום מקום אחר. "