שם: ג'יימי באייר
מקום: אבונדייל; שיקגו, אילינוי
גודל: 1,100 רגל מרובע
שנים חיו ב: 1 שנה; שכר
אם יש מילה אחת לתאר את הדירה של ג'יימי, זה כיף. צבעים בהירים, כלי זכוכית וינטאג ', מלאכות, אוספים ומוזר - ג'יימי יודעת מה היא אוהבת, ואין לה שום חשש לבנות את ביתה סביבו. כשראיתי את האחרון של ג'יימי שיחת בית, הייתי ממש מזיל ריר, וידעתי שאני צריך לראות את המרחב שלה באופן אישי. די לומר, לא התאכזבתי.
אם שנות החמישים התחתנו בשנות העשרים של המאה הקודמת והיה לה תינוק שיקי יער, זו תהיה דירתו של ג'יימי. זה בית מואר ושמח, מלא בחפצים יקרים ואור שמש. ג'יימי מתגוררת כאן רק שמונה חודשים, אבל זה מספיק נעים כדי להרגיש שהיא נמצאת במרחב כבר שנים. הקירות הכחולים הבהירים - הפרויקט הראשון בו התמודדה - מרגיעים באופן מפתיע, והם גורמים לגוף להרגיש מרווח ואוורירי. "אני ילדה," הודתה, "וקירות לבנים זה לא בשבילי."
תמיד חשבתי שהפתגם "הכיר את עצמך" הוא כלל אצבע טוב בכל הנוגע אליו מקשטים, וברור למדי שג'יימי מכירה את עצמה היטב ויש לה אמון מוחלט בה טעם משלו. החלל מלא באוספים שממריצים אותה ומעוררים אותה: פחלוציות, מצלמות, נקודות מחט ואספנות יערות הם בין אוצרותיה הרבים. בנוסף, היא אוהבת ליצור ולעבוד עם הידיים שלה, וניתן למצוא סימנים ליחס זה של עשה זאת בעצמך ברחבי החלל.
הבית של ג'יימי משקף גם את תשוקותיה בדרך אחרת, עדינה יותר. ג'יימי עובדת כפרילנסר בצילום מסחרי, ועין העריכה המיומנת שלה עזרה בבירור לארגן את ביתה בצורה יעילה אך עדיין נעימה. מחסני הבריקים הרבים מתקזזים על ידי הרבה מקום פנוי על הקירות והמשטחים, ומקלים על העין להתיישב על חפצים מעניינים אלה מבלי להציף אותם. הדירות של ג'יימי, עם הקירות הכחולים, התקרות המסוכנות והאוסף היצנום הקופצני, הם התערובת המושלמת של יער ושמים.